Neste relato descubrimos o que somos capaces de facer polas persoas que queremos, aínda que parezan que é algo realmente imposibel.
Por outra banda, temos que resaltar a calidade das ilustracións que conseguen transmitirnos, con eses tonos
pasteis e ese trazo, a tenrura da relación destas dúas velliñas.
E todo isto; Ana, a prima de Yago Fontán de 2º, foi quen de compatir connosco.
Non foi necesario aderezalo con máis nada que a súa voz e expresividade, e de todo este adobío saíros estas cariñas absortas.
No hay comentarios:
Publicar un comentario